ಜುಲೈ 1, 2017 ರಂದು ಭಾರತವು ತನ್ನ ತೆರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಸುಧಾರಣೆಯನ್ನು ಕಂಡಿತು. 'ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ, ಒಂದು ತೆರಿಗೆ, ಒಂದು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ' ಎಂಬ ಘೋಷವಾಕ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸರಕು ಮತ್ತು ಸೇವಾ ತೆರಿಗೆ (ಜಿಎಸ್‌ಟಿ) ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಸಂಸತ್ತಿನ ವಿಶೇಷ ಅಧಿವೇಶನದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಈ ಹೊಸ ಪರೋಕ್ಷ ತೆರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ವಿಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅನೇಕ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಅಬಕಾರಿ ಸುಂಕ, ಸೇವಾ ತೆರಿಗೆ, ವ್ಯಾಟ್, ಪ್ರವೇಶ ತೆರಿಗೆ) ಒಂದೇ ತೆರಿಗೆಯಡಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಸರಕು ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳ ಬೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಏಕರೂಪತೆಯನ್ನು ತರಲು ಮತ್ತು ತೆರಿಗೆಯ ಮೇಲಿನ ತೆರಿಗೆ (cascading effect) ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಾಯಿತು.
ಜಿಎಸ್‌ಟಿ ಜಾರಿಯು ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿತ್ತು. ಇದು ತೆರಿಗೆ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ಸರಳಗೊಳಿಸುವ, ವ್ಯಾಪಾರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಸುಲಭಗೊಳಿಸುವ (ease of doing business) ಮತ್ತು ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ತಡೆರಹಿತ ಸರಕು ಸಾಗಣೆಗೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಜಿಎಸ್‌ಟಿಯನ್ನು ಸಿಜಿಎಸ್‌ಟಿ (ಕೇಂದ್ರ ಜಿಎಸ್‌ಟಿ), ಎಸ್‌ಜಿಎಸ್‌ಟಿ (ರಾಜ್ಯ ಜಿಎಸ್‌ಟಿ), ಮತ್ತು ಐಜಿಎಸ್‌ಟಿ (ಸಮಗ್ರ ಜಿಎಸ್‌ಟಿ) ಎಂದು ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಸುಧಾರಣೆಯು ತೆರಿಗೆ ವಂಚನೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದಂತಹ ಉತ್ಪಾದಕ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ, ಜಿಎಸ್‌ಟಿ ಜಾರಿಯು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡಿದರೂ, ದೀರ್ಘಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿದೆ.