ಪಾಪ್ ಆರ್ಟ್ (Pop Art) ಚಳುವಳಿಯ ಪ್ರವರ್ತಕ ಮತ್ತು 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ಆಂಡಿ ವಾರ್ಹೋಲ್ ಅವರು ಚಿತ್ರಕಲೆ ಮತ್ತು ಮುದ್ರಣಕಲೆಯ ಜೊತೆಗೆ, ಚಲನಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಣದಲ್ಲೂ ತಮ್ಮ ವಿಶಿಷ್ಟ ಛಾಪನ್ನು ಮೂಡಿಸಿದ್ದರು. ಜುಲೈ 3, 1964 ರಂದು, ಅವರ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಚಲನಚಿತ್ರ 'ಈಟ್' (Eat) ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಂಡಿತು. ಈ ಚಲನಚಿತ್ರವು ವಾರ್ಹೋಲ್ ಅವರ ಆರಂಭಿಕ 'ಅವಂತ್-ಗಾರ್ಡ್' (avant-garde) ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕಲಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಈ 45-ನಿಮಿಷಗಳ ಕಪ್ಪು-ಬಿಳುಪು ಚಲನಚಿತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳವಾದ ಕಥಾವಸ್ತುವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ: ಇದು ಕಲಾವಿದ ರಾಬರ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾನಾ ಅವರು ಒಂದು ಅಣಬೆಯನ್ನು (mushroom) ತಿನ್ನುವ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂಭಾಷಣೆ ಅಥವಾ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ನಿರೂಪಣೆ ಇಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಮೆರಾವು ಇಂಡಿಯಾನಾ ಅವರ ಮುಖ ಮತ್ತು ಅವರು ಅಣಬೆಯನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೇಲೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಚಲನಚಿತ್ರವು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಿಧಾನಗತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಪುನರಾವರ್ತಿತವಾಗಿದೆ.
ವಾರ್ಹೋಲ್ ಅವರ ಉದ್ದೇಶವು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚಲನಚಿತ್ರದ ನಿರೂಪಣಾ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ದೈನಂದಿನ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ತಿನ್ನುವುದು, ಮಲಗುವುದು) ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಸಮಯ, ಗ್ರಹಿಕೆ ಮತ್ತು ವೀಕ್ಷಣೆಯ ಕ್ರಿಯೆಯ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಅವರ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು 'ಅಂಡರ್‌ಗ್ರೌಂಡ್ ಸಿನಿಮಾ' (underground cinema) ಚಳುವಳಿಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದವು. 'ಈಟ್' ಚಲನಚಿತ್ರವು, ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕಲೆಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ವಾರ್ಹೋಲ್ ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಅವರ ಸೂಪ್ ಕ್ಯಾನ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಲ್ಲೊ ಬಾಕ್ಸ್‌ಗಳಂತಹ ಪಾಪ್ ಆರ್ಟ್ ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಈ ಚಲನಚಿತ್ರವು ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ತಲುಪದಿದ್ದರೂ, ಇದು ಕಲಾ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಚಲನಚಿತ್ರ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. ಇದು ಕಲೆ ಮತ್ತು ಚಲನಚಿತ್ರದ ನಡುವಿನ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಮಸುಕುಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ಕೇವಲ ಮನರಂಜನೆಯ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ನೋಡುವ ಬದಲು, ಅದನ್ನು ಒಂದು ಕಲಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ನೋಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು.