ಜುಲೈ 3, 1863 ರಂದು, ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್ ಸರ್ಕಾರವು ತನ್ನ ವಸಾಹತುಗಳಾದ ಸುರಿನಾಮ್ (ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ) ಮತ್ತು ಕೆರಿಬಿಯನ್ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ (ಕುರಾಕೊ, ಅರುಬಾ, ಬೊನೈರ್, ಸಿಂಟ್ ಯುಸ್ಟಾಟಿಯಸ್, ಸಿಂಟ್ ಮಾರ್ಟೆನ್ ಮತ್ತು ಸಬಾ) ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವ 'ವಿಮೋಚನಾ ಕಾಯಿದೆ'ಯನ್ನು (Emancipation Act) ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತು. ಈ ದಿನವನ್ನು 'ಕೇಟಿ ಕೋಟಿ' (Keti Koti - ಸುರಿನಾಮಿಸ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ 'ಸರಪಳಿಗಳನ್ನು ಮುರಿಯಲಾಗಿದೆ' ಎಂದರ್ಥ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಸುರಿನಾಮ್ ಮತ್ತು ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾಯಿದೆಯು ಸುಮಾರು 45,000 ಆಫ್ರಿಕನ್ ಮೂಲದ ಗುಲಾಮರಿಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ನೀಡಿತು. ಅವರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 33,000 ಜನರು ಸುರಿನಾಮ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಉಳಿದವರು ಕೆರಿಬಿಯನ್ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿದ್ದರು. ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್, ಬ್ರಿಟನ್ (1834) ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸ್ (1848) ಗಿಂತ ತಡವಾಗಿತ್ತು.
ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ವಿಮೋಚನೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಕ್ಷಣವೇ ಜಾರಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಕಾಯಿದೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಗುಲಾಮಗಿರಿಯಿಂದ 'ಮುಕ್ತರಾದ' ಜನರು, ಕನಿಷ್ಠ ವೇತನಕ್ಕಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಮಾಲೀಕರ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ (plantations) ಇನ್ನೂ 10 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಈ ಅವಧಿಯನ್ನು 'ರಾಜ್ಯ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯ ಅವಧಿ' (period of state supervision) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಈ ನಿಯಮವನ್ನು, ತೋಟದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಕುಸಿಯದಂತೆ ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು 'ಹೊಸದಾಗಿ ಮುಕ್ತರಾದ' ಜನರನ್ನು ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಒಂದು ಪರಿವರ್ತನಾ ಹಂತವಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ, ನಿಜವಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು 1873 ರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಂದಿತು. ಈ ಅವಧಿಯು ಮುಗಿದ ನಂತರ, ಅನೇಕ ಮಾಜಿ ಗುಲಾಮರು ತೋಟಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ನಗರಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸಣ್ಣ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ತೆರಳಿದರು. ಇದು ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು, ಇದನ್ನು ನೀಗಿಸಲು ಡಚ್ ಸರ್ಕಾರವು ಭಾರತ (ಇಂಡೋ-ಸುರಿನಾಮಿಸ್), ಜಾವಾ (ಜಾವಾನೀಸ್-ಸುರಿನಾಮಿಸ್) ಮತ್ತು ಚೀನಾದಿಂದ ಕರಾರು ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು (indentured labourers) ಕರೆತಂದಿತು. ಕೇಟಿ ಕೋಟಿಯು ಗುಲಾಮಗಿರಿಯ ಕ್ರೂರ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ನಡೆಸಿದ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವ ದಿನವಾಗಿದೆ. ಇದು ಡಚ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಇತಿಹಾಸದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಆದರೆ ಸಂಕೀರ್ಣ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.