ಜುಲೈ 7, 2005 ರಂದು, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್‌ನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಭೀಕರವಾದ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ದಾಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಭವಿಸಿತು. ಅಂದು, ಬೆಳಗಿನ ಜನನಿಬಿಡ ಸಮಯದಲ್ಲಿ (rush hour), ನಾಲ್ವರು ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್‌ಗಳು ಲಂಡನ್‌ನ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಸಂಘಟಿತ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಈ ದಾಳಿಗಳನ್ನು '7/7 ಬಾಂಬಿಂಗ್ಸ್' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ದಾಳಿಗಳಲ್ಲಿ 52 ನಾಗರಿಕರು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದರು ಮತ್ತು 700ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು ಗಾಯಗೊಂಡರು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 8:50ಕ್ಕೆ, ಕೇವಲ 50 ಸೆಕೆಂಡುಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ, ಮೂರು ಬಾಂಬ್‌ಗಳು ಲಂಡನ್‌ನ ಭೂಗತ ರೈಲುಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ (London Underground) ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡವು. ಈ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಆಲ್ಡ್‌ಗೇಟ್ ಮತ್ತು ಲಿವರ್‌ಪೂಲ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್ ನಿಲ್ದಾಣಗಳ ನಡುವೆ, ಕಿಂಗ್ಸ್ ಕ್ರಾಸ್ ಮತ್ತು ರಸೆಲ್ ಸ್ಕ್ವೇರ್ ನಿಲ್ದಾಣಗಳ ನಡುವೆ, ಮತ್ತು ಎಡ್ಜ್‌ವೇರ್ ರೋಡ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಬಳಿ ಸಂಭವಿಸಿದವು. ಸುಮಾರು ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 9:47ಕ್ಕೆ, ನಾಲ್ಕನೇ ಬಾಂಬ್ ಟ್ಯಾವಿಸ್ಟಾಕ್ ಸ್ಕ್ವೇರ್‌ನಲ್ಲಿನ ಡಬಲ್-ಡೆಕ್ಕರ್ ಬಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡಿತು.
ಈ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದ ನಾಲ್ವರು ಭಯೋತ್ಪಾದಕರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನಾಗರಿಕರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಅಲ್-ಖೈದಾದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ದಾಳಿಯು ಬ್ರಿಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಮೊದಲ ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ಈ ಘಟನೆಯು ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಆಘಾತ ಮತ್ತು ದುಃಖವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ಲಂಡನ್‌ನ ತುರ್ತು ಸೇವೆಗಳು (ಪೊಲೀಸ್, ಅಗ್ನಿಶಾಮಕ ದಳ ಮತ್ತು ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್) ಅತ್ಯಂತ ಕಷ್ಟಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿ, ಅನೇಕ ಜೀವಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿದವು. ಈ ದಾಳಿಯು ಲಂಡನ್ ನಗರದ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ಮುರಿಯಲು ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಮರುದಿನವೇ, ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಮತ್ತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. 'ವಿ ಆರ್ ನಾಟ್ ಅಫ್ರೈಡ್' (We are not afraid) ಎಂಬ ಸಂದೇಶವು ಲಂಡನ್ನಿಗರ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವದ ಸಂಕೇತವಾಯಿತು. 7/7 ದಾಳಿಗಳು ಬ್ರಿಟನ್‌ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತಾ ನೀತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದವು. ಇದು ದೇಶದ ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ-ವಿರೋಧಿ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಗುಪ್ತಚರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ನಡುವಿನ ಸಹಕಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಜುಲೈ 7 ರಂದು, ಲಂಡನ್‌ನ ಹೈಡ್ ಪಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿರುವ 7/7 ಸ್ಮಾರಕದಲ್ಲಿ, ಈ ದಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮಡಿದವರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.