ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಶೆವರ್ಡ್ನಾಡ್ಜೆ, ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ಕೊನೆಯ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜಾರ್ಜಿಯಾದ ಎರಡನೇ ಅಧ್ಯಕ್ಷ, ಜುಲೈ 7, 2014 ರಂದು, ಜಾರ್ಜಿಯಾದ ರಾಜಧಾನಿ ಟಿಬಿಲಿಸಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು. ಅವರು 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದ ವಿಶ್ವ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಶೀತಲ ಸಮರದ (Cold War) ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಮುಖ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಶೆವರ್ಡ್ನಾಡ್ಜೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಸೋವಿಯತ್ ಜಾರ್ಜಿಯಾದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು 1972 ರಿಂದ 1985 ರವರೆಗೆ ಜಾರ್ಜಿಯನ್ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಕ್ಷದ ಮೊದಲ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. 1985 ರಲ್ಲಿ, ಸೋವಿಯತ್ ನಾಯಕ ಮಿಖಾಯಿಲ್ ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಅವರು, ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ, ಶೆವರ್ಡ್ನಾಡ್ಜೆ ಅವರನ್ನು ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸಿದರು. ಶೆವರ್ಡ್ನಾಡ್ಜೆ ಅವರಿಗೆ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅನುಭವವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಅವರು ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಅವರ 'ಗ್ಲಾಸ್ನೋಸ್ಟ್' (ತೆರೆದ ಮನಸ್ಸು) ಮತ್ತು 'ಪೆರೆಸ್ಟ್ರೋಯಿಕಾ' (ಪುನರ್ರಚನೆ) ನೀತಿಗಳ ಪ್ರಬಲ ಪ್ರತಿಪಾದಕರಾದರು. ಅವರು ಮತ್ತು ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಅವರು ಅಮೆರಿಕದೊಂದಿಗೆ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ನಿಯಂತ್ರಣ ಒಪ್ಪಂದಗಳಿಗೆ (arms control treaties) ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು, ಅಫ್ಘಾನಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಸೋವಿಯತ್ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡರು, ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಯುರೋಪಿನ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಆಡಳಿತಗಳು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಪತನಗೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು. ಅವರ ಈ ನೀತಿಗಳು ಶೀತಲ ಸಮರದ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಬರ್ಲಿನ್ ಗೋಡೆಯ ಪತನಕ್ಕೆ ನೇರವಾಗಿ ಕಾರಣವಾದವು. ಅವರು 'ನ್ಯೂ ಥಿಂಕಿಂಗ್' (New Thinking) ಎಂಬ ತಮ್ಮ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯ ಮೂಲಕ, ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಜಗತ್ತಿನ ನಡುವಿನ ದಶಕಗಳ ಕಾಲದ ಹಗೆತನವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು.
1990 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರವನ್ನು ಮರುಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಸಿ, ತಮ್ಮ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ಪತನದ ನಂತರ, ಅವರು ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನಾಡು ಜಾರ್ಜಿಯಾಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು. 1992 ರಲ್ಲಿ, ಅಂತರ್ಯುದ್ಧದಿಂದ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗಿದ್ದ ಜಾರ್ಜಿಯಾದ ನಾಯಕರಾದರು ಮತ್ತು 1995 ರಲ್ಲಿ ಅದರ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ಅವರು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ, ಅವರ ಆಡಳಿತವು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ನಿಶ್ಚಲತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. 2003 ರಲ್ಲಿ, ಚುನಾವಣಾ ಅಕ್ರಮಗಳ ಆರೋಪದ ಮೇಲೆ, 'ಗುಲಾಬಿ ಕ್ರಾಂತಿ' (Rose Revolution) ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಶಾಂತಿಯುತ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳ ನಂತರ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು. ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಶೆವರ್ಡ್ನಾಡ್ಜೆ ಅವರ ಪರಂಪರೆಯು ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವರು ಅವರನ್ನು ಶೀತಲ ಸಮರವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದ ಒಬ್ಬ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಸುಧಾರಕ ಎಂದು ನೋಡಿದರೆ, ಇತರರು ಅವರನ್ನು ಸೋವಿಯತ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಪತನಕ್ಕೆ ಕಾರಣರಾದವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಮತ್ತು ವಿಫಲ ನಾಯಕ ಎಂದು ಟೀಕಿಸುತ್ತಾರೆ.