ಜುಲೈ 2, 1830 ರಂದು, ಫ್ರೆಂಚ್ ಪಡೆಗಳು ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್ ನಗರದ ಪ್ರಮುಖ ರಕ್ಷಣಾ ಕೋಟೆಯಾದ ಸುಲ್ತಾನ್-ಖಲಾಸಿ (Sultan-Khalessi)ಯನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡವು. ಇದು ಅಲ್ಜೀರಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಫ್ರೆಂಚ್ ಆಕ್ರಮಣದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ನೀಡಿದ ತಕ್ಷಣದ ಕಾರಣವು ಒಂದು ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಅವಮಾನವಾಗಿತ್ತು. 1827 ರಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್‌ನ ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಆಡಳಿತಗಾರ (Dey) ಹುಸೇನ್ ಪಾಷಾ, ಫ್ರೆಂಚ್ ರಾಯಭಾರಿಗೆ ಒಂದು ಫ್ಯಾನ್‌ನಿಂದ (fly-whisk) ಹೊಡೆದಿದ್ದರು. ಈ ಘಟನೆಯನ್ನು ತನ್ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಅವಮಾನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್ ಮೇಲೆ ನೌಕಾ ದಿಗ್ಬಂಧನವನ್ನು ಹೇರಿತು. ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ರಾಜ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ X, ತನ್ನ ದೇಶದಲ್ಲಿನ ರಾಜಕೀಯ ಅಸ್ಥಿರತೆಯಿಂದ ಜನರ ಗಮನವನ್ನು ಬೇರೆಡೆಗೆ ಸೆಳೆಯಲು, ಅಲ್ಜೀರಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. ಸುಮಾರು 37,000 ಸೈನಿಕರ ಬೃಹತ್ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸೈನ್ಯವು ಜೂನ್ 14, 1830 ರಂದು ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್‌ನ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕಿರುವ ಸಿಡಿ ಫೆರುಚ್ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಇಳಿಯಿತು. ಅವರು ಸ್ಥಳೀಯ ಪಡೆಗಳ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮಣಿಸಿ, ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್ ನಗರದ ಕಡೆಗೆ ಮುನ್ನಡೆದರು.
ಜುಲೈ 2 ರಂದು ಸುಲ್ತಾನ್-ಖಲಾಸಿ ಕೋಟೆಯ ಪತನದ ನಂತರ, ಹುಸೇನ್ ಪಾಷಾ ಅವರಿಗೆ ಶರಣಾಗದೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಜುಲೈ 5 ರಂದು, ಅವರು ಶರಣಾಗತಿಯ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು, ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ಪಡೆಗಳು ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್ ನಗರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದವು. ಫ್ರೆಂಚರು ನಗರದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಆಡಳಿತವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಕೇವಲ ಅಲ್ಜೀರ್ಸ್ ನಗರವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಇಡೀ ಅಲ್ಜೀರಿಯಾಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘವಾಗಿತ್ತು. ಅಬ್ದ್ ಅಲ್-ಖಾದಿರ್ ಅವರಂತಹ ಸ್ಥಳೀಯ ನಾಯಕರು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಫ್ರೆಂಚರ ವಿರುದ್ಧ ತೀವ್ರವಾದ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಒಡ್ಡಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, 19ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಇಡೀ ಅಲ್ಜೀರಿಯಾವನ್ನು ತನ್ನ ವಸಾಹತುವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿತು. ಜುಲೈ 2, 1830 ರ ಘಟನೆಯು ಅಲ್ಜೀರಿಯಾದಲ್ಲಿ 132 ವರ್ಷಗಳ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಆರಂಭವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿತು. ಈ ಆಳ್ವಿಕೆಯು 1962 ರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಜೀರಿಯಾವು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದ ನಂತರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುವವರೆಗೂ ಮುಂದುವರೆಯಿತು. ಈ ದಿನವು ಅಲ್ಜೀರಿಯಾದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕರಾಳ ಅಧ್ಯಾಯದ ಆರಂಭವನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ.