ಜುಲೈ 3, 1890 ರಂದು, ಅಮೆರಿಕದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಬೆಂಜಮಿನ್ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಅವರು ಇಡಾಹೊವನ್ನು (Idaho) ಅಮೆರಿಕ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದ 43ನೇ ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಳಿಸುವ ಶಾಸನಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ಈ ಘಟನೆಯು ಅಮೆರಿಕದ ಪಶ್ಚಿಮ ಭಾಗದ ವಿಸ್ತರಣೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಹಂತವಾಗಿತ್ತು. ಇಡಾಹೊ ಪ್ರದೇಶವು 19ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಲ್ಯೂಯಿಸ್ ಮತ್ತು ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಅವರ ದಂಡಯಾತ್ರೆಯ ಮೂಲಕ ಅಮೆರಿಕನ್ನರಿಗೆ ಪರಿಚಿತವಾಗಿತ್ತು. ನಂತರ, ತುಪ್ಪಳ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು, ಮಿಷನರಿಗಳು ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ಗಣಿಗಾರರು ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. 1860ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನದ ನಿಕ್ಷೇಪಗಳು ಪತ್ತೆಯಾದ ನಂತರ, ಈ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಜನರ ವಲಸೆ ತೀವ್ರಗೊಂಡಿತು. ಇದು ಹಲವಾರು ಗಣಿಗಾರಿಕಾ ಪಟ್ಟಣಗಳ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. 1863 ರಲ್ಲಿ, ಇಡಾಹೊವನ್ನು ಒಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಾಂತ್ಯವಾಗಿ (Territory) ಸಂಘಟಿಸಲಾಯಿತು. ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಆರಂಭಿಕ ವರ್ಷಗಳು ರಾಜಕೀಯ ಅಸ್ಥಿರತೆ, ಮೂಲನಿವಾಸಿ ಅಮೆರಿಕನ್ನರೊಂದಿಗಿನ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ಗಡಿ ವಿವಾದಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದವು. ಆದರೆ, ರೈಲುಮಾರ್ಗಗಳ ಆಗಮನ ಮತ್ತು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ, ಕೃಷಿ ಹಾಗೂ ಮರದ ಉದ್ಯಮಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿತು.
1880ರ ದಶಕದ ವೇಳೆಗೆ, ಇಡಾಹೊದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ರಾಜ್ಯತ್ವಕ್ಕೆ (statehood) ಅಗತ್ಯವಾದ ಮಟ್ಟವನ್ನು ತಲುಪಿತ್ತು. ರಾಜ್ಯತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಚಳುವಳಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. 1889 ರಲ್ಲಿ, ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ನಾಯಕರು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಸಮಾವೇಶವನ್ನು ನಡೆಸಿ, ರಾಜ್ಯದ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಈ ಸಂವಿಧಾನವು ಮอร์ಮನ್ (Latter-day Saints) ಸಮುದಾಯದ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ವಿವಾದಾತ್ಮಕವಾಗಿತ್ತು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಬಹುಪತ್ನಿತ್ವವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ವಿವಾದದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಅಮೆರಿಕನ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಮನವಿಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮನವಿಯನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದ ನಂತರ, ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಅವರು ಜುಲೈ 3, 1890 ರಂದು ಇಡಾಹೊವನ್ನು ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸುವ ಘೋಷಣೆಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ಇಡಾಹೊವನ್ನು 'ರತ್ನದ ರಾಜ್ಯ' (Gem State) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ 72 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಗೆಯ ಅಮೂಲ್ಯ ಮತ್ತು ಅರೆ-ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಅದರ ರಾಜ್ಯತ್ವವು ಪಶ್ಚಿಮ ಅಮೆರಿಕದ ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಭೂಪಟವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿತ್ತು.